Trainingsweek #12

De eerste duurloop van de week ging wederom erg lekker. De trainingsbelasting die ik nu ervaar gedurende de taperperiode bevalt me eigenlijk heel erg goed. Het zijn allemaal kortere loopjes waardoor ik ook wat meer tijd overhoud voor de rest. Na de marathon blijf ik natuurlijk wel hardlopen, maar laat de lange afstanden zoals de weken voor mijn vakantie even voor wat ze zijn. Afijn, de eerste run van de week. Het begon droog met een goed tempo, de eerste 6 kilometer zo rond de 4:50 per kilometer. De laatste 9 kilometer zaten rond de 4:58 per kilometer. Mijn hartslag heeft zich prima gehouden tijdens de run. De eerste paar kilometer is deze natuurlijk automatisch wat rustiger, maar ook richting het einde is de hartslag niet te hoog geworden. Hieronder heb ik de grafiek opgesteld om het inzichtelijk te maken. Daar waar 75 minuten met een gemiddelde hartslag van 156 bpm het doel was, had ik zelfs de eerste kilometers nog wat harder mogen rennen. Daarentegen vond ik het wel prima zo, voor mijn gevoel was het een lekker vlotte run. Tussen de tweede en derde kilometer heb ik even last gehad van mijn achillespees, dit ging echter gelukkig al vrij snel weg. Daarna ook geen last meer van gehad.

De tweede run van de week was de intervaltraining. Dit is een training waarbij ik altijd erg tegenop zie als ik alleen train. Als het bij de lopersgroep op de planning staat en je traint samen weet ik vaak wel dat het een goede training wordt. Echter als ik het alleen moet doen vind ik het vaak lastig en onwennig. Jezelf tot het uiterste drijven zonder enige andere motivatie of iemand waaraan je je kunt opkrikken vergt gewoon moeite. En dat ging weer goed! Na enig geklungel met het starten van de training op mijn Fēnix kwam ik er na de warming-up achter dat ik alleen het hardloopprofiel had gestart in plaats van de echte training. Daarna maar snel de juiste training gestart en aan de bak. De eerste 3 minuten liep ik 750 meter. Dit was het ijkpunt voor de rest van de intervallen, meer mocht, minder was absoluut niet wenselijk. Dat is niet helemaal gelukt maar ik liep wel een negatieve split! Hieronder heb ik weer een tabel gemaakt wat inzicht geeft in hoe de training verliep. Na de training kreeg ik zelfs de melding dat mijn VO2max was gestegen (van 55) naar 57! Hard work pays off! En dat in mijn taperweek! Mijn startnummer van de Marathon Eindhoven is daarbij binnen gekomen, wat voelt dat lekker! Het gevoel wat dat al los maakt is fantastisch en smaakt naar meer!

Op zaterdag stond er een run van 65 minuten op de planning. Deze is door omstandigheden (lees: werk, studie en vrije tijd) niet doorgegaan. Het enige wat er dan nog op de planning stond is de Singelloop Venray. Deze liep ik samen met een collega en mijn vriendin. Haar doel was dit om binnen 30 minuten te lopen. De eerste vier kilometers liepen we ongeveer rond de 6:00 minuten per kilometer. De laatste kilometer zat er nog een sprintje in waardoor het doel behaald is! Hiermee heb ik de week afgesloten. Mijn Fēnix geeft inmiddels een VO2max van 56 aan en ik zit in mijn herstel. Als ik volgende week op mijn piek zit vind ik alles goed!

Vooruitblik week 13

Dit is de week waar vorig jaar in oktober allemaal om begon. Trainingsweek #13 met als afsluiter de marathon op zondag. Alleen al bij het schrijven er van voel ik de spanning, wat heb ik er zin in! Voordat het zo ver is staan er nog twee duurloopjes op de planning. Van echt duur is geen sprake meer, maar zo worden ze nou eenmaal genoemd in het schema. De eerste bedraagt 45 minuten en de tweede 40 minuten. Dat wordt dus dinsdag, donderdag en dan…. de marathon op zondag!